کاشت تراشه در بدن به جای کارت شناسایی

کاشت ایمپلنت برای اهداف پزشکی و تحقیقاتی اتفاق جدیدی نیست، اما در آینده نزدیک، از ایمپلنت‌ها برای اثبات هویتی که مدعی آن هستیم نیز استفاده خواهیم کرد. یک شرکت در ایالت ویسکانسین آمریکا چنین گزینه‌ای را پیش روی کارمندان خود قرار داده است. آن‌ها می‌توانند بعد از کاشت چیپست در بدن خود، به این روش، هویت خود را حین رفت و آمد به شرکت تایید کنند.

فواید کاشت تراشه در بدن برای این کارمندان

کارمندان نه تنها برای ورود به محل کار، بلکه حتی برای استفاده از کامپیوترها نیز از این تراشه استفاده خواهند کرد. این افراد می‌توانند در اتاق استراحت شرکت نیز از تراشه زیر پوستی خود استفاده کرده و به عنوان نمونه، حین خرید غذا هزینه آن را پرداخت کنند. عدم نیاز به همراه داشتن کارت شناسایی، پول نقد و حتی کارت بانکی به این معنی است که کارمندان دیگر نیازی به حمل کیف پول با خود نخواهند داشت. طبق ادعای کمپانی Three Square Market، این نخستین شرکتی است که بعد از کاشت تراشه در بدن کارمندان، استفاده از آن را در سراسر محل کار ممکن کرده است.
برخی کارمندان از قرار دادن تراشه داخل بدن خود ابراز نگرانی کرده و حریم خصوصی‌شان را در خطر دیده‌اند، اما شرکت تضمین کرده این چیپست، فاقد هر گونه GPS و یا دیگر سخت افزارهای ردیابی است.از نظر تئوری تراشه GPS می‌توان برای شناسائی موقعیت فیزیکی محل قرار گیری افراد مثل عرض جغرافیایی، طول جغرافی، ارتفاع، سرعت و مسیر و جهت حرکت به کار رود. چنین GPSهای قابل کاشتی در حال حاضر در دسترس و ممکن نمی‌باشند. در هر صورت، ممکن است این GPSهای قابل کاشت به مقامات این اجازه را بدهند که افراد گمشده و یا فراریان را موقعیت یابی کند و یا برای تعیین موقعیت افرادی که از صحنه جرم فرار کرده‌اند استفاده کنند. منتقدان مدعی هستند که تکنولوژی به ناچار در جهت رسیدن به اهداف شیطانی مورد استفاده قرار می‌گیرند. دولت‌ها می‌توانند از این تراشه‌ها برای ردیابی و دنبال کردن یا اذیت کردن افراد فعال در زمینه حقوق بشر، فعالان کارگری، مخالقان غیرنظامی و مخالفان سیاسی، جنایکتکاران و متجاوزان داخلی استفاده کنند؛ و یا اینکه برده‌داران برای پیشگیری از فرار اسیران یا برده‌ها از آن استفاده کنند؛ و یا اینکه برای آدم‌ربایی استفاده شود. یکی دیگر از کاربردهای ایپلنت‌های ردیابی که در سال ۲۰۰۸ توسط مجلس اندونزی مورد بحث قرار گرفت، مانیتور و بارزسی فعالیت‌های افراد آلوده به ویروس ایدز (HIV) بود که شانس آنها را برای آلوده کردن افراد دیگر کمتر می‌کند. موضوع میکرو چیپ (ریزتراشه) شامل ۲ نسخه نهایی آیین نام ایالتی HIV/ AIDS تصویب شده توسط مجلس در دسامبر سال ۲۰۰۸ نبود. در حال حاضر هیچ تراشه قابل پیوندی که قابلیت ردیابی داشته باشد (GPS) در بازار وجود ندارد.